مشهورترين شهيد كربلاي ۵ چگونه به شهادت رسيد؟

به گزارش تيتر نيوز ، روزنامه “Javin” در ادامه نوشت: آمار فرماندهان شهيد اين عمليات نيز جالب است. در حين عمليات كربلا ، تعداد زيادي از فرماندهان واحدهاي مختلف سپاه به شهادت رسيدند ، از جمله در نامه هايي مانند اسماعيل دقيقي فرمانده لشكر نهم بدر ، حجت الله عبدالله ميامي ، مدير دفتر امام خاتم (ص) و شهيد حاج حسين خرازي.

در همين زمان مي توان حاج حسين خرازي را به عنوان مشهورترين فرمانده عمليات كربلاي 5 مشاهده كرد كه در آخرين مراحل اين عمليات در تاريخ 8 اسفند 1365 در شلمچه اصني كشته شد.

در مصاحبه اي كه با يكي از دوستان شهيد خرازي ، سردار سيد احمد موسوي داشتيم ، خاطره وي را از نحوه شهادت به ياد مي آوريم.

فرمانده ميداني

شهيد خرازي فرمانده ميداني بود. يعني خودش در جبهه ها در كنار نيروهايش بود. فرماندهاني كه خود را پيش مي برند مي خواهند دنبال نيروها بيايند. به همين دليل ، هميشه احتمال مصدوميت يا شهادت حاج حسين خرازي وجود داشت. بايد بدانيد كه در عمليات خيبر يكي از نيروهاي حاجي حسين خرازي قطع شد. شهادت وي در آن عمليات معروف است. بسياري از عكسهاي بازمانده از شهيد خرازي نيز با همان دست بريده شده موجود است.

در عمليات خيبر ، حاج حسين ، لشكر خطي امام حسين (ع) از طليعه از صبح ، اولين كسي بود كه در منطقه ظاهر شد. حضور او در زماني رخ داد كه فرزندان ما هنوز خط خود را تشكيل نداده بودند و خطرات زيادي در منطقه وجود داشت. در آن لحظه ، من چند متري او فاصله داشتم كه ناگهان گلوله خمپاره در نزديكي آنها منفجر شد و راننده راديو نيز به همراه وي به شهادت رسيد و وي خود به شدت مجروح شد. به دليل شدت جراحات و قطع بازو ابتدا فكر كردم حاج حسين شهيد شده است اما متولد شد و خدا مي خواهد زندگي كند و خدمت كند تا زماني كه به پنجمين بهشت ​​كربلا تبديل شود. .

لحظه شهادت

عمليات كربلاي 5 در دسامبر سال 1986 آغاز شد ، اما چندين مرحله داشت و با ضعف دشمن مدت بسيار طولاني به طول انجاميد. اين عمليات تا پايان سال 65 ادامه داشت و تا آخرين روزها ، رزمندگان شهدا را تقديم كردند. همانطور كه خود حاج حسين در آخرين مرحله عمليات كربلاي 5 به شهادت رسيد. من هنگام مجروحيت در عمليات خيبر و هنگام شهادت در كربلا با او بودم.

هشتم اسفند محمد ، 6 اس 66 ، ما در شاه شرچا با شاه خرازي بوديم. خط اول چند صد متر جلوتر از ما بود ، اما خمپاره هاي دشمن دائماً به منطقه اي كه ما هستيم مي خورند. شهيد خرازي اخلاق داشت ، او هميشه نگران نيروها بود و غالباً شخصاً براي نيروها و تأسيسات آنها غذا تهيه مي كرد. در آن روز شهيد خرازي از راديو فهميد كه بچه هاي خط مقدم به دليل كمبود غذا و مهمات در مضيقه هستند. او بسيار ناراحت بود و از ما خواست هرچه سريعتر اتومبيلي را آماده كنيم تا غذا براي نيروهاي خط مقدم ارسال شود. قبل از رسيدن ماشين ، او بخشي از مورد علاقه خود را در داخل سنگر خواند. يادم مي آيد او اسم بچه اش را كه هنوز به دنيا نيامده بود دوست داشت. اگر پسر باشد ، مهدي است و اگر دختر باشد ، زينب است و بايد او را با طعام حلال و روزي پرورش دهند. شرايط او عجيب بود. وي حتي گفت كه از خدا براي شهادت دعا مي كند و مي خواهد بدون اينكه مستقيم شهيد شود مجروح شود. در همان زمان ، گزارش شد كه راننده با ماشين خود در خارج از خندق ايستاده است. بايد اين را هم بگويم كه حاجي مي خواست راننده كاميون غذا به حوض جلويي بيايد و قبل از نامه با حاجي صحبت كند. حاجي حسين كه سنگر را ترك كرد ، ما به دنبال او حركت كرديم. چند لحظه با راننده صحبت كرد. وي گفت اگر احساس مي كند آوردن غذا به خط مقدم براي او خطرناك است ، بايد سوئيچ را بدهد تا زائر خودش به او برسد. راننده گفت كه از اين كار ترس ندارد و داوطلبانه به كودكان خط اول كمك مي كند. در آن لحظه ، يك گلوله خمپاره در كنار آنها منفجر شد. حاجي حسين بلافاصله به شهادت رسيد و به نظر من راننده روز بعد به شهادت رسيد.

انتهاي پيام