لزوم بازنگري در نحوه ارزيابي دستاوردهاي اقتصادي انقلاب اسلامي ايران

با توجه به اين واقعيت كه انتقال از سلطنت به جمهوري يك تعهد تاريخي است كه بايد دير يا زود اتفاق بيفتد. در عين حال ، دستاوردهاي اقتصادي اين تغيير سياسي بايد به طور مستقل ارزيابي شود.

ظاهراً پس از انقلاب مردم ايران در سال 1957 ، تلاش هاي زيادي براي توسعه زيرساخت هاي اقتصادي ، فرهنگي و بهداشتي صورت گرفت. گسترش هزاران كيلومتر راه ، بندر ، بيمارستان ، دانشگاه ، برج ، مراكز خريد ، مراكز گردشگري ، صنايع نفت و گاز ، كاهش مرگ و مير كودكان ، افزايش اميد به زندگي ، توسعه افراد تحصيل كرده ، پرتاب ماهواره به فضا. ليست طولاني از مقامات دانشگاهي در زمينه توليد علم و انتشار پايان نامه ، از جمله ديگران ، راديو و تلويزيون و مطبوعات با آنها معامله و معامله مي كنند كه در اين خلاصه جايي ندارد.

اما س keyال اصلي اين است كه آيا واقعاً مقايسه دو دوره مختلف تاريخي (در دو قرن مختلف) ضروري است؟ آيا رژيم قبلي موفق تر از گذشته نيست؟
آيا براي ما روشن است كه اگر رژيم قبلي وجود داشت و ادامه مي يافت ، وضعيت اقتصادي چگونه پيشرفت مي كرد؟

به گفته نويسنده ، روش صحيح اين است كه ابتدا بايد وضعيت كشورها در زمان آنها را بررسي كنيم. از طرف ديگر ، استانداردهاي علمي بايد ارزيابي شوند. به عنوان مثال ، اگر در شاخص بهره وري علمي جايگاه ارزنده اي در جهان بدست آوريم ، يا اينكه بتوانيم ماهواره اي در مدار زمين داشته باشيم ، يا اگر به اندازه كافي براي توليد بيشتر نيازهاي كشور خود داشته باشيم. در نهايت ، اين دستاوردها بايد در رفاه مردم ايران منعكس شده و ثروت آنها را افزايش دهد. اين بدان معني است كه ما در حال غني سازي ، افزايش رشد اقتصادي كشور و در عين حال كاهش سطح بيكاري و فقر در جامعه در مقايسه با جهان هستيم. بنابراين ، در اين يادداشت ، سعي مي شود برخي از شاخص هاي اقتصادي كلي از جمله رشد توليد ناخالص داخلي ، نرخ تورم ، نرخ بيكاري و شاخص اختلاف طبقاتي (جني كوفي) را آزمايش كنيم.

.. رشد اقتصادي:
طبق رشد بانك جهاني ، رشد متوسط ​​اقتصادي(1) ايران در 17 سال قبل از انقلاب 8.9 و انسان در صدر است()) 9.9 در طول همين دوره ، رشد اقتصادي جهاني 8/9 و 9/9 سرانه ثبت شده است. يعني در 17 سالي كه راه را براي انقلاب هموار كرده ايم ، سريعتر از دنياي اطراف خود حركت مي كنيم. اما در دولت هاي بعد از انقلاب متوسط ​​رشد اقتصادي كشور 1.7 درصد و سر انسان منفي 3 /. درصد شده است.
در همان زمان ، متوسط ​​رشد اقتصاد جهان در مدت مشابه 9/1 درصد و سرانه 7/1 درصد بوده است. معناي واضح اين اعداد اين است كه در اين زمان از جهان عقب هستيم. همچنين بالاترين توليد ناخالص داخلي سرانه(3) ايران در سال 1967.6 با ارزش 10 61،026،161 در فهرست 40 كشور جهان قرار گرفت. بالاترين ركورد اين شاخص از زمان انقلاب ايران تاكنون 139 49،694،949 با 6،966،666 بوده و ايران را در رتبه 117 جهان قرار داده است. اين ، پس از عملي شدن ، با توجه به اين شاخص از 40 درجه به 117 درجه در جهان رسيده ايم.
نمودار زير تصوير بهتري از توليد ناخالص داخلي سرانه را نسبت به برخي از كشورهاي پيشرفته قبل و بعد از انقلاب نشان مي دهد.

– نرخ تورم ():
بر اساس ارقام بانك جهاني و نمودار زير ، متوسط ​​نرخ تورم در ايران از 48 1348 تا 5 1357 بوده است. متوسط ​​نرخ تورم 9/9 درصد بود كه 41 سال 41 سال پس از انقلاب بود (5 1358–398). 21.6 درصد متأسفانه ، اين رقم 3.7 برابر متوسط ​​تورم جهاني در مدت مشابه و 2.4 برابر دوره 9 ساله قبل از انقلاب است.

.. ليست اختلافات طبقاتي (5):
داشتن درآمد سرانه به معناي جهاني بودن رفاه مردم يك كشور نيست. كشوري مانند ايالات متحده به عنوان بزرگترين اقتصاد جهان نيز ممكن است سهم زيادي از فقرا را در اختيار داشته باشد. براي اندازه گيري توزيع عادلانه ثروت در جامعه ، از شاخص كپي قهوه گينه به عنوان شاخص اختلاف طبقاتي استفاده مي شود. (تعداد ارقام بين صفر درصد ، كه يك توزيع مساوي بين تصميمات جامعه را نشان مي دهد ، و 100 نشان دهنده نابرابري مطلق و مطلق است. بنابراين ارقام كمتر به معني توزيع عرضه ثروت و اعداد بالاتر به معناي نابرابري بيشتر است.) متأسفانه ، براي مدت زماني كه اين داده هاي شاخص قبل از انقلاب در بانك جهاني ثبت نشده بود ، اما برخي از ارقام گينه كوفيف كه در منابع داخلي منتشر شده است ، نشان مي دهد كه اين ظرفيت راه را براي انقلاب در طول سالها هموار كرده است. پس از آن به آرامي رشد كرد ، اما نويسنده اين كار را انجام داد دسترسي به اين اسناد آماري نداريد. صرف نظر از صحت داده هاي ذكر شده ، شواهد نشان مي دهد كه اگرچه وضعيت اين شاخص پس از انقلاب وخيم نشده است ، اما همانطور كه انتظار مي رفت ، بهبود نيافته است.
براي بهترين مقايسه ، در اين مطالعه ، از متوسط ​​خوكچه هندي 14 ساله از 31 كشور (كه اطلاعات كافي از بانك جهاني بين سال هاي 2004 و 2017 از آنها بود) استفاده شد. همانطور كه در جدول زير مشاهده مي شود ، براي ايران اين ميانگين در محدوده 41 از است. اين تعداد پس از ايالات متحده آمريكا (يكي از سرمايه داري ترين سيستم هاي اقتصادي جهان) ، ما را از بين 31 كشور در رتبه 25 قرار داده است. اگرچه مي توان اهميت اختلاف و رتبه بندي بين ايران ، ايالات متحده ، تركيه ، چين و اسرائيل را زير سال برد ، اما اختلافات آشكار بين كشورهاي اين گروه با كشورهاي اروپا و اسكانديناوي آشكار است. با اين حال ، مي توان به شدت ادعا كرد كه عدالت اقتصادي در ايران نه تنها شايسته شعارهاي انقلاب 1957 نيست ، بلكه در صفوف سوسيال دموكراتهاي غربي نيز نيست.

.. نرخ بيكاري:
مشابه ظرفيت گينه ، بانك جهاني تا سال 1991 اين شاخص را گزارش نكرد. اما واضح است كه با توجه به نرخ رشد اقتصادي و رشد جمعيت و تجربه هدف نويسنده در طول سالها ، متأسفانه اين شاخص از زمان انقلاب رشد چشمگيري داشته است. براي ارائه ديد بهتر ، آمارهاي بانك جهاني نشان مي دهد طي 30 سال گذشته ميانگين اين شاخص براي ايران بالاتر از خاورميانه و دو برابر متوسط ​​جهان بوده است. رتبه بندي ايران از نظر بيكاري در بين 8188 كشور 1455 رتبه دارد و فقط دو درجه بهتر از افغانستان و 17 درجه بهتر از عراق. نمودار زير نشان مي دهد كه نرخ بيكاري در ايران نه تنها از برخي كشورهاي همسايه مانند تركيه و امارات متحده عربي بالاتر است بلكه از چين و هند (با نيمي از جمعيت جهان) نيز بسيار بالاتر است.

نتيجه:
ترديدي نيست كه جنگ 8 ساله ، تحريم هاي بين المللي و به ويژه تحريم هاي هسته اي ايالات متحده ، از سال 1959 ، 1963 ، 1965 ، 1965 ، 1967 ، 1967 ، 199111 ، 19971 و 1998 1998 بر اقتصاد ايران اعمال شد. منفي شديدي ايجاد كرده اند. با توجه به حذف رشد منفي ناشي از اين عوامل ، رشد متوسط ​​اقتصادي كشور به 5.3 درصد (و رشد سرانه 3.4 درصد) خواهد رسيد. اگرچه اين ارقام رشد چشمگيري ندارند اما ممكن است قابل قبول باشند. اما س importantال مهم اين است كه آيا سياست گذاران و تصميم گيرندگان كشور مي توانند به گونه اي حركت كنند كه اين بحران ها در كشور اتفاق نيفتد يا اگر چنين شود دامنه آنها محدود خواهد شد. به عنوان مثال ، آيا كشور بايد 8 سال متوالي هزينه جنگ را بپردازد؟ يا مي تواند در 2 يا 3 سال اول با موفقيت هاي بيشتري به پايان برسد؟ آيا سياست 40 ساله ضد غربي را مي توان با وقار ، وضوح ، خرد و استقلال با سياست هاي ديگري جايگزين كرد؟ كدام يك از شاخص هاي درآمد سرانه از 40 تا 117 در جهان باعث كاهش نشده است؟
آيا همه كشورهايي كه در مسير رشد و توسعه گام برداشته اند همگي از كشور سو advantage استفاده كرده و استقلال خود را فدا كرده اند؟ يا آيا همه كشورهايي كه بر استقلال ، حاكميت و منافع ملي خود پافشاري مي كنند لزوماً درگير جنگ و تحريم هستند؟
اگر رشد اقتصادي ما (ايجاد ثروت) توسط استكبار جهاني مانع شود ، آيا اين امر به توزيع نابرابر ثروت نيز منجر شده است؟ آيا توزيع درآمد (ثروت) با ايالات متحده و اسرائيل در حدود 5 شاخص با شعارهاي انقلاب اسلامي برابر است (دولت مظلوم و مردان پا نگهبان نعمت هاي شما هستند)؟
* اگر سياست هاي كلان 42 سال گذشته نتايج قابل قبولي را كسب كرده باشد ، مي توانيم به موفقيت خود ادامه دهيم. اما اگر نتايج مشابه ويرانگري به بار آورد ، آيا زمان آن نرسيده است كه در سياست هاي كلان كشور تجديد نظر كنيد؟

پاورقي:
رشد توليد ناخالص داخلي (سالانه) – 1-
توليد ناخالص داخلي سرانه (1 در سال) – –
سرانه توليد ناخالص داخلي (مستقل 2010 ايالات متحده) – 3-
تورم 4 ، تورم توليد ناخالص داخلي (٪ در سال)
شاخص G-Gene (برآورد بانك جهاني)

* دكتراي صنايع غذايي و عضو هيئت علمي بازنشسته و دستيار سازمان تحقيقات ، آموزش و مديريت كشاورزي