درمان درد مزمن بدون دارو

يك تيم تحقيقاتي از كالج پزشكي ويسكانسين داروهايي را تجويز مي كند كه فعاليت پروتئين TRPC5 را براي موش هاي مبتلا به بيماري سلول داسي شكل ، ميگرن و موش هاي درد همراه با شيمي درماني يا جراحي مسدود مي كند و دريافتند كه اين داروها درد دست را تسكين مي دهند در همه مدل ها تغيير مي كند . از آنجا كه هر مدل از نظر طول درد و اندازه آسيب بافتي متفاوت بود ، محققان مي خواستند يك عامل همگرا را تعيين كنند كه مي تواند باعث درد در هر مدل شود (روش وابسته به TRPC5). با استفاده از طيف سنجي جرمي ليپيدي ، گروه ليزوفسفاتيديل كولين (LPC) را به عنوان يك ليپيد شناسايي كردند كه به طور خاص در محل آسيب در همه اين مدل هاي درد افزايش مي يابد.

هنگامي كه مهاركننده هاي پروتئين TRPC5 در يك مدل موش محافظت از نور محافظت شدند ، داروها باعث درد نشدند و سطح ليزوفسفاتيديل كولين در مقايسه با حيوانات آسيب پذير بدون تغيير باقي ماند. محققان بر اين باورند كه افزايش انتخابي ليپيدها با فعال يا حساسيت پروتئين TRPC5 باعث تحريك درد مي شود. آزمايشگاه مك كاروي فرمهاي پروتئين TRPC5 انسان يا موش را در سلولهاي غيرطبيعي شناسايي و با استفاده از تكنيك هاي غربالگري موثر ، تعيين كرد كه پروتئين TRPC5 در مقدار مشخصي از ليزوفسفاتيديل كولين فعال مي شود. آزمايشگاه دكتر استكي اين دنباله را دنبال كرد و ليزوفسفاتيديل كولين را براي موش ها سوزاند.

جالب اينجاست كه حيواناتي كه به اين ليپيد تزريق مي شوند ، درد مكرر و خود به خودي را تجربه مي كنند.

براي تعيين اينكه آيا مهاركننده هاي پروتئين TRPC5 اثر آرام بخشي نشان مي دهند ، محققان از RNAoscope براي بيان پروتئين TRPC5 در سلول هاي عصبي حساس كه سيگنال هاي درد را به نخاع منتقل مي كنند استفاده كردند. آنها ميزان كم پروتئين TRPC5 در سلولهاي عصبي حساس به موش و ميزان بالاي پروتئين TRPC5 در سلولهاي عصبي حساس به انسان را يافتند.

از ليزوفسفاتيديل كولين در سلولهاي حسي موش استفاده شد و با استفاده از الكتروفيزيولوژي ، گروه دريافتند كه دوره انكوباسيون با اين ليپيد باعث افزايش حساسيت مكانيكي اين سلولها مي شود. هنگامي كه از مهاركننده هاي پروتئين TRPC5 در سلول هاي عصبي حساس برداشته شده از موش هاي مبتلا به بيماري داسي شكل و ميگرن استفاده شد ، حساسيت مكانيكي اين سلول ها كاهش يافت.

دكتر سدلر ، محقق ارشد ، گفت: “در حال حاضر دو آزمايش مهاركننده پروتئين TRPC5 براي جلوگيري از بيماري كليوي و افسردگي وجود دارد.” “تا زمان پيشرفت موفقيت آميز آزمايش هاي فاز I ، اين داروها به طور بالقوه و سريع در بيماران مبتلا به درد مزمن قابل تشخيص هستند.”

سدلر گفت: “شناخت ارتباط ليزوفسفاتيديل كولين و پروتئين TRPC5 ممكن است اجازه استفاده مناسب از داروهاي پروتئيني TRPC5 را در انواع درد همراه با اين افزايش دهد.” “به عبارت ديگر ، ليزوفسفاتيديل كولين مي تواند يك نشانگر زيستي براي انواع دردهاي مزمن باشد كه با مهاركننده پروتئين TRPC5 قابل درمان است.”

دكتر استوك گفت: “ما دريافتيم كه سطح پروتئين TRPC5 در سلولهاي عصبي حسي انسان بسيار زياد است و ساير مطالعات نشان داده اند كه ليزوفسفاتيديل كولين در بيماران مبتلا به فيبروميالژيا (سندرم درد مزمن) و آرتريت روماتوئيد افزايش مي يابد.” اين بدان معني است كه پروتئين TRPC5 مي تواند به يك هدف افيوني جديد براي تسكين درد در شرايط درد مزمن تبديل شود و بسياري از بيماران را در سراسر جهان تحت تأثير قرار دهد. “علاوه بر اين ، يافته هاي ما مبني بر اينكه پروتئين TRPC5 هيچ تاثيري بر حساسيت به درد ندارد به اين معني است كه افراد مي توانند به طور مستقل يك فنجان قهوه بنوشند ، راه بروند ، لباس بپوشند و نوه هاي خود را نوازش كنند.”

يافته ها در مجله Science Translational Medicine منتشر شده است.

انتهاي پيام