استاد محمدرضا حكيمي؛ زاهد عدالت‌خواه

سي سال پيش ، هنگامي كه ويژه نامه اي براي معرفي تفاوت تحصيلات فرقه اي در دنياي فرهنگ براي اولين بار منتشر شد ، من هميشه سعي كردم اين شخصيت فرهنگي را با دقت و بيش از هر زمان ديگري معرفي كنم.
در همان زمان ، به ياد مي آورم كه علي رغم اصرار زياد من ، آنها حتي نمي خواستند عكس خود را روي جلد مجله منتشر كنند و ما عكس هاي استادانشان ، مرحوم شيخ مجتبي قزويني ، سيد موسي ضرابي را منتشر كرديم. قسمتهاي مختلف

در اين سالها و ماهها ، گاه و بيگاه در مكالمات خصوصي يا در جلسات و منازل برخي از بزرگان ، هميشه اين س questionال از استاد مطرح مي شد كه چرا در عصر اطلاعات و ارتباطات در رسانه ها و گفتگوي ويديويي ظاهر نمي شويد. و پاسخ او اغلب درمانده است. اينكه در اينجا تعداد بيشتري وجود دارد و من شخص نيستم و … من هنوز هم اصرار دارم كه اقدامات و شرايط آنها بايد با نصب صوتي تصويري و حتي در ظاهر به نسل جديد و جهان اسلام معرفي شود. محافل و ارزيابي رهبران و منتقدان و ايده ها.

با نگاهي به آثار وي ، روشن مي شود كه استاد حكيمي توجه ويژه اي به معرفي اقليم قبطي و شخصيت هايي داشت كه به نوعي در خدمت وي ​​بودند. اشاعه دانش اسلامي با نثر به سبك ساده و منحصر به فرد ، پيروان گاهي سريع و متعهد ، زمينه گفتگوي مداوم با روحانيون و شخصيت ها حتي بر خلاف عقايد خودشان ، چيز خاصي است كه به ندرت در بزرگسالان ديگر يافت مي شود.

از طرف ديگر ، نگراني براي زندگي با عدالت و قضاوت نشانه واقعي اين واقعيت است كه استاد عملاً از گفتار و نوشتار خود آگاه است. اگرچه غيرت و سياست وي براي جلوگيري از كنفرانس ها و مجالس و تجليل از افتخاراتي مانند كتاب سال و ساير رويدادهاي فرهنگي كشور در طراحي آثار وي م effectiveثر بود ، اما مديريت فرهنگي و علمي كشور بايد به نفع اين شنوندگان باشد. و سعي كنيد اين كار را به روش هاي مختلف انجام دهيد.

در مراسم آخرين چهره هاي وي ، چون دو يا سه استاد مشهور ديگر از پذيرش اين جايزه امتناع ورزيدند ، ما سعي در چاپ و چاپ تمبرهاي ويژه و بين المللي استاد و همچنين در 195 كشور جهان داشتيم. نامه مفصل به فيدل كاسترو. به چهارده زبان ترجمه و منتشر شده است.

با اين وجود مجال براي علاقه مندان و كارشناسان رسانه اي است كه با انتشار نظرات و نظرات استاد از آنها مطلع شوند. از درگاه خداوند متعال برايشان آرزوي بهبودي كامل و سريع دارم …